شرکت سرمایه گذاری چیست؟
شرکت های سرمایه گذاری (Investment Company) بر اساس بند 21 ماده یک قانون بازار اوراق بهادار، یکی از نهادهای مالی محسوب میشوند که مانند صندوق های سرمایه گذاری (Mutual Fund) واسطهای برای خرید و فروش سهام شرکتهای بورسی میباشند.
این شرکتها از مجموعهای از افراد متخصص تشکیل شده که وضعیت شرکتهای پذیرفته شده در بورس را بررسی و آنالیز میکنند و میدانند چه موقع باید سهام این شرکتها را خرید و چه زمان فروخت تا بیشترین سود را بدست آورند. یعنی فعالیت اصلی این شرکتها خرید و فروش سهام شرکتهای بورسی و غیر بورسی در بهترین زمان است.
شرکتهای سرمایهگذاری سهام شرکتها را با هدف مدیریت خود شرکت نمیخرند، یعنی اصلا برایشان مهم نیست چه کسی دارد آنها را مدیریت میکند. برایشان مهم این است که عملکرد شرکت خوب باشد و به بیشترین سوددهی برسد تا خودشان هم از این سوددهی نفع ببرند. هر زمان هم که شرکت به سوددهی نرسد یا روند نزولی در پیش گیرد، سهامش را میفروشند. بنابراین نگاه شرکت های سرمایه گذاری به خرید سهام شرکتها نگاهی کوتاه مدت است.
در حال حاضر دهها شرکت سرمایه گذاری در بورس فعالیت میکنند که برخی از آنها مربوط به بانکها یا موسسات اعتباری و لیزینگ هستند و برخی هم در زمینههای تخصصی مثل خودرو، ساختمان، صنایع شیمیای و… سرمایهگذاری میکنند.
انواع شرکت سرمایه گذاری
شرکت های سرمایهگذاری را بر اساس مولفههای مختلف میتوان به شکل زیر دستهبندی کرد:
دستهبندی
نوع شرکت سرمایهگذاری
بر حسب نوع فعالیت
شرکتهایی با فعالیت عام شرکتهایی با فعالیت خاص
بر حسب پذیرش در بازار بورس اوراق بهادار
پذیرفته شده در بازار بورس شرکتهای خارج از بازار بروس
بر حسب حوزه فعالیت
شرکت سرمایهگذاری با حوزه فعالیت عام شرکت سرمایهگذاری با حوزه فعالیت خاص
بر حسب سطح فعالیت
شرکت سرمایهگذاری با مدیریت فعال شرکت سرمایهگذاری با مدیریت غیرفعال
بر حسب نوع مالکیت
شرکت سرمایهگذاری خصوصی شرکت سرمایهگذاری دولتی شرکت سرمایهگذاری مختلط شرکت سرمایهگذاری وابسته به نهادهای عمومی غیر دولتی
شرکتهای سرمایهگذاری نیز اساسنامه دارند که در آن شرح فعالیتها وقوانین حاکم بر فعالیتشان بیان شده است. در اساسنامه همه شرکتهای سرمایهگذاری یک سری فعالیتهای مشترک وجود دارد که به شرح زیر است:
سود شرکت سرمایه گذاری
سوددهی شرکت های سرمایه گذاری به دو بخش تقسیم میشود:
الف) سود نقدی
این قسمت از سود را شرکت سرمایهگذاری در ازاء هر سهم، به صاحب سهام پرداخت میکند. نرخ بازده نقدی نیز مانند صندوق های سرمایه گذاری، از تقسیم مبلغ سود پرداختی به هر سهم بر ارزش هر سهم محاسبه میشود.
ب) عواید سرمایهای
این بخش از درآمد بابت افزایش ارزش سهام شرکت حاصل میشود و ناشی از افزایش ارزش اوراق بهادار موجود در سبد داراییهای شرکت است، درست مثل صندوق های سرمایه گذاری.
به این ترتیب اگر بخواهیم بازده کل سرمایهگذاری در شرکتهای سرمایهگذاری را به دست آوریم، مجموع این دو بخش را بر ارزش سرمایهگذاری اولیه تقسیم میکنیم. حاصل این تقسیم میتواند نشان دهنده عملکرد شرکت سرمایهگذاری باشد و از فرمول زیر محاسبه میشود:
هرچند بازده کل سرمایه گذاری یکی از شاخصهای مهم برای بررسی نحوه عملکرد یک شرکت سرمایهگذاری یا هر نهاد مالی دیگر است، اما موضوع دیگری نیز باید مد نظر سرمایهگذاران قرار بگیرد و آن میزان ریسک در سرمایهگذاری است.
همانطور که صندوق های سرمایه گذاری بر اساس میزان ریسک انواع مختلفی دارند و سرمایهگذار باید ابتدا ریسک پذیری خود را بسنجد و بعد صندوق مناسب را انتخاب کند، شرکت های سرمایه گذاری هم میزان ریسک متفاوتی دارند.
بنابراین قبل از سرمایهگذاری در یک شرکت سرمایهگذاری باید میزان ریسک پذیری خودمان را بدانیم و بعد با توجه به ریسک آن شرکت در سرمایهگذاریهایش و میزان بازدهی که در دورههای مختلف داشته، اقدام به سرمایهگذاری کنیم.
ارزش گذاری سهام شرکتهای سرمایهگذاری
ارزش گذاری سهام شرکت های سرمایه گذاری بر دو اساس صورت میگیرد:
خالص ارزش داراییهای یک سهم در واقع ارزش یک سهم از شرکت سرمایهگذاری و معادل ارزش خالص داراییها (NAV) در صندوق های سرمایه گذاری است. این روش بر ارزش روز یا ارزش منصفانه برآوردی داراییها و اوراق بهادار شرکت استوار است.
به عبارتی این ارزش برآوردی از ارزش ذاتی یک سهم شرکت را نشان میدهد و مانند صندوق های سرمایه گذاری از تقسیم خالص داراییهای شرکت (با کسر بدهیهای شرکت) بر تعداد سهام متعلق به سهامداران به دست میآید.
2. روش ارزش بازار:
از آنجا که سهام تعدادی از شرکتهای سرمایه گذاری در بازار سهام پذیرفته شده و مورد معامله قرار میگیرند، ارزش دیگری بر اساس میزان عرضه و تقاضای بازار پیدا میکنند. این ارزش میتواند با ارزش خالص داراییها متفاوت باشد و از این جهت با صندوق های سرمایه گذاری فرق دارد، البته به جز صندوق های سرمایه گذاری قابل معامله (ETF).
تفاوت شرکت سرمایه گذاری با صندوق سرمایه گذاری
در صندوق های سرمایه گذاری هر زمانی که سرمایه گذار میخواست، با ابطال واحدهای سرمایه گذاری از صندوق خارج میشد و سرمایهاش را نقد میکرد، اما در شرکتهای سرمایهگذاری این امکان به راحتی فراهم نیست. بلکه یک سرمایهگذار در شرکت اگر قصد خروج و دریافت نقدی سرمایهاش را داشته باشد، باید سهام خود را به شخص دیگری منتقل کند.
به عبارتی سرمایه یک صندوق سرمایه گذاری باز است و هر کسی میتواند با خرید واحد سرمایه گذاری وارد صندوق شود و سرمایه صندوق افزایش یابد، در حالی که سرمایه در شرکت سرمایهگذاری باز نیست و ورود و خروج سرمایه در قالب افزایش یا کاهش سرمایه و با طی تشریفاتی که در قانون تجارت ذکر شده، انجام میشود.
همچنین خرید سهام در شرکت های سرمایه گذاری به راحتی خرید واحد سرمایه گذاری در صندوقها نیست و اگر کسی بخواهد سرمایهاش را وارد یک شرکت کند، در واقع باید سهام شخص دیگری را که قصد خروج دارد خریداری کند.
بنابراین میتوان گفت قابلیت نقدشوندگی سهام در شرکتهای سرمایه گذاری نسبت به صندوق های سرمایه گذاری بسیار کم است.
در جدول زیر خلاصهای از تفاوتهای شرکت سرمایهگذاری با صندوق سرمایه گذاری آمده است:
موضوع
شرکت سرمایه گذاری
صندوق سرمایه گذاری
کوچکترین جزء سرمایه
سهم
واحد سرمایهگذاری (UNIT)
ورود سرمایهگذار
خرید سهم
صدور واحد سرمایهگذاری
خروج سرمایهگذار
فروش سهم
ابطال واحد سرمایهگذاری
مکانیزم ارزش گذاری
عرضه و تقاضا
خالص ارزش روز داراییها
سرمایه
ثابت – طبق اساسنامه
متغیر – در حدود تعیین شده در اساسنامه
نحوه افزایش و کاهش سرمایه
برگزاری مجمع فوقالعاده و تصویب افزایش یا کاهش سرمایه توسط سهامداران
صدور و ابطال واحدهای سرمایهگذاری
ارکان
مجمع عمومی صاحبان سهام، هیئت مدیره، مدیر عامل، بازرس
مجمع، مدیر، ضامن، متولی و حسابرس
قابلیت نقدشوندگی
اندک
بالا
دوره فعالیت
معمولا نامحدود
محدود
دوره پذیره نویسی
دارد
تفاوت شرکت سرمایه گذاری با هلدینگ (Holding)
هلدینگ یا شرکت مادر بر خلاف شرکتهای سرمایه گذاری، سهام شرکتها را میخرد و روی آنها سرمایهگذاری میکند تا بتواند آنها را مدیریت و کنترل کند. اما همانطور که گفتیم، شرکتهای سرمایهگذاری سهام شرکتهای بورسی و غیر بورسی را میخرند و میفروشند تا برای سهامداران خود سود بسازند و در مدیریت شرکتهایی که سهامشان را خریداری کردهاند، دخالتی ندارند.
بنابراین شرکتهای سرمایه گذاری زمانی سهام شرکتهای زیرمجموعه خود را میفروشند که سود خوبی نصیبشان شود، در حالی که شرکت های هلدینگ سهام شرکتهای زیرمجموعه خود را جز در موارد خاص نمیفروشند. مراحل ثبت این دو مدل شرکت شبیه به هم است و تنها تفاوتشان در سرمایه اولیه لازم برای ثبت است. به این صورت که سرمایه اولیه لازم برای ثبت شرکت هلدینگ در صورتی که سهامی خاص باشد 50 میلیارد ریال و در صورتی که سهامی عام باشد 100 میلیارد ریال است، اما شرکت سرمایهگذاری تنها در قالب سهامی خاص و با سرمایه اولیه 1 میلیون ریال به ثبت می رسد.
لینک کوتاه
تمامی مطالب مجله آنلاین وامیابی توسط گروه وامیابی ترجمه و تدوین گردیده است. هرگونه کپی برداری از مطالب این سایت بدون ارجاع لینک مستقیم به سایت وامیابی طبق ماده 12 قانون جرایم رایانه ای ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد.
نام شما : * این قسمت نباید خالی باشد
نظر شما : * این قسمت نباید خالی باشد